ทำไมพระธุดงค์ยุคนี้ "ต้องปักกลด"? ไขข้อสงสัย ทำไมไม่เหมือนสมัยพุทธกาล!

ทำไมพระธุดงค์ยุคนี้ "ต้องปักกลด"? ไขข้อสงสัย ทำไมไม่เหมือนสมัยพุทธกาล!

ทำไมพระธุดงค์ยุคนี้ "ต้องปักกลด"? ไขข้อสงสัย ทำไมไม่เหมือนสมัยพุทธกาล!

หลายคนอาจสงสัยว่า ทำไมพระธุดงค์ในยุคปัจจุบันถึงนิยม "ปักกลด" หรือบางครั้งใช้เต็นท์ในการพักแรม แทนที่จะนอนใต้โคนต้นไม้เหมือนในสมัยพุทธกาล แล้วการมีสิ่งอำนวยความสะดวกแบบนี้ ขัดกับหลักการบำเพ็ญเพียรหรือไม่? วันนี้เราจะมาไขข้อสงสัยนี้กันค่ะ

จาก "รุกขมูล" สู่ "กลด" บริบทที่เปลี่ยนไปของพระธุดงค์

ในสมัยพุทธกาล พระภิกษุสงฆ์ส่วนใหญ่มักจะ "อยู่โคนไม้เป็นวัตร" (รุกขมูล) คือ พักอาศัยใต้ร่มไม้ โดยไม่มีสิ่งปลูกสร้างหรือเครื่องกำบังใดๆ. นั่นเป็นเพราะสภาพแวดล้อมในสมัยนั้นยังคงเป็นธรรมชาติที่สมบูรณ์ อากาศบริสุทธิ์ และภัยอันตรายจากสัตว์ร้ายหรือมนุษย์ยังมีไม่มากนัก

แต่ในยุคปัจจุบัน สภาพแวดล้อมได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

• ป่าเสื่อมโทรม: พื้นที่ป่าลดน้อยลง ทำให้พระธุดงค์อาจต้องปักกลดในพื้นที่ที่ไม่ได้เป็นป่าลึกจริง ๆ เช่น ดงกล้วย

• ภัยจากมนุษย์: มีข่าวการทำร้ายพระสงฆ์ หรือการลักขโมยทรัพย์สินอยู่บ่อยครั้ง แม้แต่ในพื้นที่ที่ดูสงบ

• ความเชื่อและความกลัว: บางครั้ง พระธุดงค์ต้องเผชิญกับความเชื่อท้องถิ่นที่น่ากลัว เช่น เรื่องผีปอบ, หรือวิญญาณร้าย, ซึ่งกลดช่วยสร้างความรู้สึกปลอดภัยได้

• สภาพอากาศ: สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว บางครั้งมีฝนตกหนัก ลมแรง หรืออากาศร้อนจัด ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพหากไม่มีเครื่องป้องกัน

  
  

ด้วยเหตุนี้ การใช้ชีวิตอยู่ใต้โคนต้นไม้โดยไม่มีเครื่องป้องกันใดๆ อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพและชีวิตของพระสงฆ์ได้

"กลด" และ "เต็นท์" เครื่องมือที่ช่วยในการปฏิบัติธรรม

กลดและเต็นท์ จึงเป็นเหมือน "เครื่องมือ" ที่ช่วยให้พระธุดงค์สามารถปฏิบัติธรรมได้อย่างปลอดภัยและสะดวกสบายมากขึ้น

• ป้องกันอันตราย : ช่วยป้องกันจากสัตว์ร้าย, แมลง, ฝน, ลม, แสงแดด, และความหนาวเย็น5.

• สร้างความสงบ : ช่วยลดสิ่งรบกวนจากภายนอก เช่น เสียงดัง แสงสว่าง ทำให้จิตใจสงบและมีสมาธิมากขึ้น.

• เอื้อต่อการปฏิบัติ : ช่วยให้พระสงฆ์สามารถจำวัด พักผ่อน และปฏิบัติกิจวัตรประจำวันได้อย่างสะดวกสบาย.

• การเดินทาง : กลดมีประโยชน์สำหรับการเดินทางของพระสงฆ์จากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง

กลดธุดงค์ด้ามไฟฉายพร้อมมุ้ง

ซื้อเลย

เต็นท์ถอดประกอบ TM-16

ซื้อเลย

ความพอดีคือหัวใจ ไม่ยึดติดในความสะดวกสบาย

แน่นอนว่า การมีสิ่งอำนวยความสะดวกย่อมมีความสบายมากกว่าการไม่มีอะไรเลย. แต่สิ่งที่สำคัญคือ การไม่ยึดติดในความสะดวกสบาย และใช้สิ่งเหล่านี้อย่างพอดี

• ไม่ใช้ชีวิตหรูหรา: เลือกใช้กลดหรือเต็นท์ที่มีความเรียบง่าย ไม่ฟุ่มเฟือย

• ไม่ยึดติดในวัตถุ: ตระหนักว่ากลดหรือเต็นท์เป็นเพียงเครื่องมือ ไม่ใช่เป้าหมายของการธุดงค์

• รู้จักปล่อยวาง: พร้อมที่จะสละสิ่งอำนวยความสะดวก หากสถานการณ์จำเป็น

  
  

สรุป

การที่พระธุดงค์ในยุคปัจจุบันต้องพึ่งพากลดหรือเต็นท์ ไม่ได้หมายความว่าท่านเหล่านั้นละทิ้งหลักการบำเพ็ญเพียร แต่เป็นการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป เพื่อให้สามารถปฏิบัติธรรมได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ การมีจิตใจที่มุ่งมั่นในการขัดเกลากิเลส และการใช้ชีวิตอย่างมีสติ ไม่ยึดติดในความสะดวกสบาย